Karibu Zanzibar

Zucht, kreun en steun.... Zanzibar is al weer achter de rug.
Maar wat was het er lekker zeg!!! Even een aantal dagen niks hoeven doen en je lekker laten verwennen in het resort. Ocean Paradise resort, het doet zijn naam eer aan..
Na een lekker warme vlucht kom ik 's avonds aan op het vliegveld. Bam, het is hier snikheet! Maar het busje staat al klaar met een flesje koud water en een doekie om je op te frissen. Prima ontvangst daar door mn zussie en een vriendin, kwamen toevallig net naar de receptie gelopen. Lekker weer bijkletsen en vooral nederlands praten. Echt genieten!
Ik ben nog net op tijd voor het diner en kijk meteen mn ogen uit. Een buffet met volop keuze uit vlees, vis, koolhydraten en salades. En die hapjes als dessert.... ik ben in de hemel beland volgens mij!!

En wat moet je anders doen in deze hitte dan op je ligbedje aan het zwembad liggen? Nou gewoon, in een hangmatje schommelen met je gezicht naar de zee gericht. Dit hou ik best even vol!
Al willen we ook wel wat van het eiland zien, dus we hebben toch wat uitstapjes geregeld.
Dinsdagochtend een spicefarm gezien, rondgeleid door James (Bond zoals ie zich zelf noemde). Snoeiheet maar gewoon in een synthetisch knalgroen overhemd.... je kunt m niet missen hoor. Hij laat ons allerlei specerijen zien en ruiken, kijken wie er het meeste goed heeft. Nou hij zelf gewoon natuurlijk. Al weten we er best een paar.
Op het eind de grote verrassing: een hoofdband, armband, ring, ketting en tasje van bladeren gemaakt. Ja leuk hoor! Zie er helemaal niet uit als een gekske, lijkt maar zo..
Maar ja, hoort erbij hier he. Snel afgooien dat ding als we weer in de auto zitten want we gaan door richting Stone Town. Daar rondgelopen met een gids met de naam Moody. Was ie niet hoor gelukkig. Hij leek zelfs wel een beetje op Eddy Murphy als ie moest lachen... op dat gapende gat in zn mond na dan tenminste.
Lekker rondgelopen daar en als bezienswaardigheid de slavenkamers gezien. Er zijn er nog 2 over, kleine benauwde hokjes waar de slaven verbleven voordat ze op de markt verkocht werden. Ja we hebben nog een klein stukje geschiedenis geleerd.

Niet te veel hoor, het is tenslotte vakantie. Dus we vermaken ons vooral met lekker eten en drinken in de restaurantjes met de mooie uitzichten.
We eindigen bij het Afrika House waar we genieten van een zonsondergang. Klik klik klik, foto's blijven maken om vervolgens een klein beetje te balen omdat we de zon NIET zien zakken in de zee.... maar achter een wolk. Ach ja, kan niet alles hebben. Die mojito maakt veel goed!!

Tot zoverre de leerzame uitstapjes. Woensdag gingen we voor ontspanning. Behalve het feit dat de wekker om 5 uur ging dan, maar het was best een stukje rijden voordat we het bootje in konden stappen. Iedereen klaar, flippers aan, snorkel in de buurt want we gaan op dolfijnen jacht. En ja hoor, daar waar de andere bootjes ook liggen, zien we ze al!! Plons, van die boot af en tussen de dolfijnen zwemmen dan maar. Voor mij geen snorkel, ik kan het niet en het ding ziet er net ff iets te smerig uit. Maar gewoon onder water zwemmen en wat dieper duiken.
Ik kan ze net niet aaien, ze gaan iets te diep en ik loop paars aan van mn adem in houden. Maar dat geeft niet, ze zwemmen gewoon langs je heen. Jeeetje wat gaaf zeg!!!!
En niet een keer, nee joh, steeds weer opnieuw klimmen we het bootje in en varen we een stukje verder zodat we er weer uit kunnen springen.
Ik denk dat we wel mazzel hebben met al die leuke dolfijntjes hier. Helemaal niet erg om vroeg op te staan zo.
Het laatste stukje hebben we nog wat kleine visjes kunnen kijken. Een mooi rif zoals het mannetje zei. Nou dat viel wel mee volgens mij, maar goed de visjes waren grappig.
En dan weer terug naar het hotel, het is nog zo vroeg dat we maar voor de 2e keer ontbijten voordat we weer aan het zwembad gaan liggen.
Poe poe, echt afzien hier!!
Zo leuk om iedereen te begroeten in het hotel. Ze roepen maar de hele dag jambo, jambo. En ik blijf lekker anders terug praten: habari za asubuhi. Ooooh you know Kiswahili? En hop heel wat swahili erachteraan waar ik niks van versta. Maar lol hebben ze!
Ook zijn ze fan van hakuna matata, alles kan niks moet. No worries hier!

Donderdag helaas weer terug naar Same. En ook dat was weer een ervaring. Zit pas geduldig 1.5 uur te wachten... nee we gaan nog niet inchecken mevrouw. Komt er een mannetje naar me toe, you had the flight of 14.30?? Yeah, so that flight is not coming. You will leave at 18.00 hours.... Pardon?? Moet ik hier nog zo lang wachten in die hitte???
Hoe laat heb ik dan mijn aansluiting? Geen idee, want dat kan ie nog niet vertellen. Okee dan, hakuna matata, pole pole en zo nog meer.. Probeer daar maar aan te denken en ben blij met mn boekje.
Gelukkig is het bij de gate wat koeler en kan ik daar mooi wat samosa's kopen. Zo, dat maakt het toch wat beter. Gewoon maar zitten en wachten en uiteindelijk kom ik op Dar aan. Daar weer even wachten en maar wat eten naar binnen gooien en toch echt terug vliegen naar Kilimanjaro. Gelukkig staat mn taxi chauffeur al op me te wachten, pakt mn koffer aan en we kunnen rijden. Heerlijk vertrouwd, dus ik kan mooi een dutje doen terwijl hij me in 3 uur tijd terug naar mn huisje brengt.
Middernacht is nog nooit zo leuk geweest!! Mn huisgenootje wordt nog even wakker om me te verwelkomen en dan is het toch bedtijd.

Begint meteen mijn laatste stukje Same. Volgende week al weer de laatste week dat ik in het ziekenhuis zal zijn. Overal nog even langs lopen, nog op een paar afdelingen werken, laatste foto's maken en spulletjes afgeven. Het zal raar zijn hoor, maar ook wel lekker om te weten dat ik binnenkort weer terug naar Nederland ga. Die luxe van het hotel doet je weer extra beseffen dat het thuis allemaal zo makkelijk gaat.

Maar eerst nog even genieten van Same. En dat lukt wel hoor, net nog kunnen lunchen en Nederlands kunnen praten. Want er zijn een paar mannen hier die toevallig in de buurt waren. Gezellig even wat gekletst en dan gaan ze weer verder. En ik.... nou ik vermaak me nog wel even met de fathers. Hakuna matata!!